Heterogene massaproductie

Heterogene massaproductie

Het proces van heterogene massaproductie is complexer dan die van de homogene massaproductie. Door de hoge herhalingsfrequentie van het productieproces is net als bij homogene massaproductie sprake van een harde norm. Deze harde norm komt tot uitdrukking door:

  1. Bewerkings- en stuklijsten waarin de technische gegevens staan beschreven.
  2. Standaardkostprijs die wordt berekend op totale kostprijs maar ook per bewerking

Heterogene massaproductie

Er is binnen de heterogene massaproductie een betere (interne) logistiek noodzakelijk. De productieregeling is sterk van belang en moet ervoor zorgen dat de planning flexibel is. Een flexibele planning kan bijdrage aan beslissingen om de leverdatum (gereed product) zo dicht mogelijk bij de productie na gereedkomen te houden. Het uitstellen van produceren eenheden wordt hierdoor vergemakkelijkt.

De automatisering kan een belangrijke bijdrage leveren aan het uitstellen van de productie, zodat deze zo dicht mogelijk bij het aflevermoment komt te liggen. Daarnaast is een adequate voorraadadministratie essentieel om de voorradige grondstoffen en hulpstoffen te monitoren. Hierdoor wordt het uitstelmoment steeds verder verplaatst.

In veel gevallen wordt er gekozen om de voorcalculatie en werkelijke bestedingen toe te rekenen aan (hulp)kostenplaatsen of een afdeling. Verder in detail naar kostendrager zal inzicht verschaffen naar nacalculatie per product. In de praktijk is de behoefte van nacalculatie per product minder van toepassing.

Productieregistratie

Er kunnen twee methodes onderscheiden worden.

  • Registratie van het gereedproduct en goedgekeurde producten.
  • Registratie van producten in alle productie fases. Ook de registratie van de uitval.

De eerste optie is minder arbeidsintensief. In de praktijk zullen er dan wel vaker inventarisaties uitgevoerd moeten worden op het onderhanden werk. Als deze inventarisaties niet uitgevoerd worden is het niet mogelijk om het werkelijk verbruik grondstoffen, hulpstoffen en andere middelen (machine- en arbeidsuren) af te zetten tegen de standaardcalculatie toegestane verbruik (norm).

Bij de tweede optie is alleen inventarisatie vereist bij grotere en omvangrijke bewerkingen (bewerking kan dan nog niet gereed zijn tot een bepaald punt die meetbaar is). Meestal wordt gebruik gemaakt van computers of terminals om de tussenfases te registreren. Echter kan het ook voorkomen dat er nog productierapporten worden ingevuld. Deze rapporten dienen verstrekt te worden aan het bedrijfsbureau en de administratie. Deze tweede methode van productieregistratie kan ook noodzakelijk zijn voor de loonberekening. Als er per eenheid arbeidstijd tegenover staat kan het wenselijk zijn om de kwaliteitscontrole uit te voeren. Dit wordt veroorzaakt doordat de productiemedewerker de kwantiteit boven de kwaliteit zal stellen (= hoger salaris).

Prijsverschillen, efficiencyverschillen en bezettingsverschillen

Door een betrouwbare registratie van de productiefases kan het werkelijk verbruik afgezet worden tegen het norm verbruik. Door de begrotingscijfers en standaardkosten te vergelijken met werkelijke verbruiken kan er een uitsplitsing gemaakt worden naar prijsverschillen, efficiencyverschillen en bezettingsverschillen.

Kijk hier voor een uitgebreide uitleg over prijsverschillen, efficiencyverschillen en bezettingsverschillen.